Herkese selammm! Yine kayıpları oynadığım zamanlardan biri..
Yeni eve taşındım iş güç derken baya boşladım burayı.5 kız aynı evde yaşıyoruz.Evimi seviyorum ama çok kız demek çok saç,çok bulaşık, çok ses annecim demek..
'Niye 5 kız çıktınız?' demeyin ev baya büyük.Ama en yakın arkadaşla da eve çıkılmaması gerektiğini bir kez daha anladım.Ya bırak en yakın arkadaşın olarak kalsın ev arkadaşın olarak değil.Önceden dışarı çıkıp vakit geçirir gezer tozardık.Şimdi ise tek tük konuşuyoruz.Karı koca gibi olduk.Ah diğer kızları hiç saymıyorum bile hiçbirini sevmiyorum.20 yaşındalar, ergen ergen takılmalar , ünlü olma=zengin olma hayalleri,erkek için ağlayıp kahrolma dönemleri,aldıkları kıyafetleri alıp teker teker göstermeleri..Anlayacağınız 3 ergenliğini atlatamamış (minnoş demeye elim pek varmıyor ama öyle diyeyim) kızcağızla aynı evde yaşıyorum.Diğer ikisiyle taşınırken tanıştım yani bi haberdim onlardan.
Ben başak burcuyum titizim sigara içmem evi her gün süpürürüm çöp biriktirmem.Eve taşınırken kurallar konulmuştu ama pek uygulayan olmadı.Ben devamlı yaptığım içinde görev haline dönüştü bu durum.Nasılsa yapan var mantığı..
Sonuçta birbirimize kirayı paylaştığımız için katlandık.Haziranda çıkıyoruz 5 kişiyle 8 ay yapılabiliniyormuş.Soranlara zaten 4 kız kalıyoruz diyoruz.4 kişiye bile 'O ne be!' diye tepki aldığımız için..
Alemlere ibret olsun diye anlattığım bu hikayede siz siz olun ev büyük olsa bile kabile halinde kimseyle yaşamayın.Kutu gibi olsun sizin olsun.
Bu arada hala düzgün bir işim yok.Dönemsel işlerde çalışıyorum aya vurduğunda daha karlı oluyor.Şuan da hazırı yiyorum Allah'a emanet:)
