Anlat güzel mi oralar?

Bir hafta önce taşındım.Muhite alışmaya çalışıyorum ama çok zor.Burada sokağa çıkıp çöp atasım bile gelmiyor.Çıkarsam sanki önceki mahalleme ihanet edecekmişim gibi.Metrobüsten hiç haz etmem ben metrocuyum.Ama burda bir yere gidebilmem için illaki metrobüse binmem gerekiyor.Bugün sırf metrobüse binmemek için dışarı çıkmıycam mesela.Yalnız yaşamaya gelince evet ev sana ait ve kendi krallığın,ama bu kadar zor olacağını düşünmemiştim evde çıt yok he bi arada sırada miyavlayan bir kedi dışında.
                                                           
                                                                               ***
Artık yeni bir ekip arkadaşım var.Sahada bütün gün birlikteyiz.Çok iyi bir şöfor değil günde 3-5 defa aracı stop ettirmeler,park edememeler,sollarken ay acaba çarpacak mı korkusu?Bu anlattıklarımı yaşarken eğleniyorduk ta ki geçen kaza yapana kadar.Hafif yokuşta inerken bi terzi dükkanına girdik biraz.Fren tutmamış..Ben de o an ah salak kafam el frenini çekmek aklıma gelmedi.Araçta da dükkanda da ufak çaplı bir hasar meydana geldi.Neyseki kimseye bir şey olmadı ama ben iyice panik oldum.Arkadaşlarım da alıştı artık bu duruma  'Bugün neler yaşadınız?' diye soruyolar.Trajikomik bir durum..Kendisi biraz olsun bana işimi sevdirdi. Actionlarda tadı biberi oldu.
                                                                              ***
Bu arada 23 Nisan'da ablam nişanlandı.Nişan için Ayvalık'a gittik.3 günde olsa kafam rahattı.Nişan mükemmeldi.Elbisem zar zor oldu.Fotoğraflarda göbeğimi içime çekmekten gülmekle ağlamak arasında bir ifade var suratımda.Yine de o günü tekrar yaşamak isterdim..

                                                                                      Kırmızılı ben.

Son durumlar bunlar yahu!Taşınma nişan cart curt derken iyice yazamamaya başladım.'Bugün kesin yazıcam' diyorum ama işten gelir gelmez yatakta buluyorum kendimi.Şu yeni evime mahalleme alışayım bol bol malzeme çıkar bana.Yalnızlar rıhtımından sevgilerle..