En son ne zaman bu kadar mutsuz oldum hatırlamıyorum.Ne işimden ne kendimden ne çevremden memnunum.Şuan beni hayata bağlayan tek şey kedim.İnanın eve gelince onun pamuksu yüzeyini okşamak, parmaklarımın tüylerinin arasında kaybolması bana huzur veren tek şey.
Kendini bir şekilde ispatlamaya çalışan insanların egoları tatmin olsun diye duymak istediklerini söylüyorum.Bazen çok güzel salak ayağına yatıyorum,oynuyorum.Kendime çok kızıyorum.Sahteyim.Kendimden sıkılıyorum,kendi kendimi bloke ediyorum..Şükreden bir insanım,bol bol meditasyon yapıyorum,dua ediyorum,kişisel gelişim kitapları okuyorum ama nafile..
***
Her gece uyumadan önce hayal kuruyorum.Bazen o kadar kaptırıyorum ki kendimi uyuyamıyorum.Kendimle baş başa kaldığım o an...
Alexander Ebert- Truth dinlereyerek yürüyorum şuan bir ormanda.Kimseler yok kuşlar eşlik ediyor bana yolculuğumda.Diz çöktüm nasıl hüngür hüngür ağlıyorum.Hafif ıslak toprağı sıkıp avucuma alıyorum birazını yüzüme sürüyorum.Nasıl güzel kokuyor.Saf, temiz.Sonra kalkıyorum ıslığa eşlik ediyorum.Dudaklarım şişmiş biraz hissediyorum,biraz da ağlamaktan nefesim daralmış..Yoluma devam ediyorum..
Umarım hayallerin gerçek olur:)
YanıtlaSilİPEK KARDEŞİMİZDEN İPEK RUHUNU YANSITAN SATIRLAR..!DEVAM İPEK HER ŞEYE RAĞMEN HAYAT GÜZELDİR..! GEÇMİŞ VE GELECEK DİYE BİRŞEY YOKTUR ÇOK UZUN SÜREN BİRVARDIR..! O SENİN KİMSEYE VERME..!? HEP SEVGİ İLE KALIN..!D.U
YanıtlaSilSevgili İpek.Benim küçük versiyonumsun sanki.Ben kim bilir kaç katın yaşındayım,bazen senin gibi davranıyor,yalancı mutluluklarla oyalanıyorum.Kedi meselesine gelince,ablamı defnedip eve geldiğimde kapının önünde dişi ve yaşlıca smokin cinsi siyah-beyaz bir kedicik bana öyle bir baktı ki,ona kayıtsız kalmadım .O benim kedim oldu.Adını Dodiş koymuşlar eski sahipleri, fakat sokakta durmasını uygun görmüşler.Şimdi evimizin hanımefendisidir kendisi.İstanbul Yeşilköy'de bahçe katındayız o zaman.Bir zaman sonra pencerenin dışında bir sabah 4 minik yavru geceden doğmuş ve benim kızım ve torunum anneleri onları terkedene kadar camın dışını kalın naylonlarla kaplayıp küçük bir ev haline getirdiler.Birini seçti torunum ve minicikken göğsünün üstünde büyüttü.Diğerlerini anneleri artık onları terketmeye başlayınca, ağlaya ağlaya sahiplendirdik.Sonra ne mi oldu?Üst katımıza yaşlı karı koca taşındı.Hayvan düşmanları olduğu anlaşıldı.Bir gün başımdan aşağı bir kova sıcak su dökülmesiyle hayatımın insandan gelen son travmasını yaşadım.Mahkemeyi kaybettim.Allah'a havale ettim bunu ve diğer tüm saldırılarını.Şimdi geniş,güvenlikli güzel bir sitede onlar da güvende biz de güvendeyiz.Seni anlıyorum demek eğer bir nebze rahatlatırsa= EVET SENİ ANLIYORUM İPEK KIZIM.Sevgilerimle canım.Ece ablan.
YanıtlaSilBuyuk bir heyecanla okudum yine yorumunuzu cok tesekkur ederim.Ben hayvan sevmeyen insana saygı duyamıyorum maalesef, mahkeyemeyi kaybettiğinize üzüldüm.Kedilerinizle mutluluklar :)
SilÇok uzun yazmışım İpek kızım,affet.Teşekkür ederim dileğin için,sen de dilerim hep mutlu ol.Sevgilerimle.Ece ablan.
SilHepimizin düşünüp geçtiği yollar malesef. Sonuca ulaştıramayıp düzende kendimize uygun bir "yol" bulup devam ediyoruz.
YanıtlaSilHep söylerim: Cahillik Mutluluktur..
Ne kadar düşünürsen o kadar güçleşiyor.
Aradığın huzuru ve keyfi bulman dileğiyle :)
Akışına bıraktım,izliyorum..Tesekkurler(:
SilÖzür dilerim benim yorumun biraz değişik olacak. Kişisel gelişim kitapları okumak güzeldir ama size kendinizi buldurmaz biri yada birilerini kopyalama yapmanızı yada onun size önerilerinizi takip edersiniz. Oysa insan içideki huzuru kendi bulmalıdır ne olduğunu kim olduğunu da meditasyon teknolojik çağda yeterli olmuyoranlık huzur sonra hayat devam ediyor. Bence öncelikle sırtımızdaki yükleri atmamız gerek ve bunu nasıl yapacağını insanın kendisinin bulması gerek. Ben iç sorgulama yapıyorum kendime ve şunu düşünüyorum kendimi bulmalıyım çükü en zor yoldur insanın kendine ulaşmaya çalışması. Ulaşan insanlar başarır Mustafa Kemal Atatürk gibi Hz Muhammede gibi saygılarımla
YanıtlaSilFarklı tatları seviyorum,tesekkürler :)
SilMerhaba
YanıtlaSilBlog keşif etkinliğinden geliyorum :)
Ah o hayaller... Ben de uyuyamayacak kadar kapılırım kimi zaman :)
Güzel paylaşımlarda yine buluşmak dileğiyle.
Sevgiler...