Beni 'yalnız' sen anlarsın!

Şuan evde yalnızım.Çoğu zaman yalnız kalıyorum zaten.Kedim yanımda uyuyor.Annemle konuştuk az önce telefonda.Bu aralar en çok özlediğim şey onların yanında olmak.Birlikteyken çok anlaşamıyoruz ama tabii ki de özlüyorum.Her gün telefonda konuşuyoruz.'Günün nasıldı, ne yemek yaptın ,dedikodu var mı?..'

Bir elin parmağını geçmez dostlarım.Yine de bazen onları kendime çok uzak buluyorum.Çaresiz hissediyorum, aynı zamanda zorunlu.Tek başıma vakit geçirmeyi seviyorum ama yalnız kalmak çok ürkütücü.İkisi çok farklı..

Yine sınanıyorum heralde..Güçlü biri olduğuma inanıyorum.Ya da sabırlı mı desek?'Kızım bi git dert mi arıyon kendine!..' Anladım ben bencilim. ERROR!!