En son ne zaman bu kadar mutsuz oldum hatırlamıyorum.Ne işimden ne kendimden ne çevremden memnunum.Şuan beni hayata bağlayan tek şey kedim.İnanın eve gelince onun pamuksu yüzeyini okşamak, parmaklarımın tüylerinin arasında kaybolması bana huzur veren tek şey.
Kendini bir şekilde ispatlamaya çalışan insanların egoları tatmin olsun diye duymak istediklerini söylüyorum.Bazen çok güzel salak ayağına yatıyorum,oynuyorum.Kendime çok kızıyorum.Sahteyim.Kendimden sıkılıyorum,kendi kendimi bloke ediyorum..Şükreden bir insanım,bol bol meditasyon yapıyorum,dua ediyorum,kişisel gelişim kitapları okuyorum ama nafile..
***
Her gece uyumadan önce hayal kuruyorum.Bazen o kadar kaptırıyorum ki kendimi uyuyamıyorum.Kendimle baş başa kaldığım o an...
Alexander Ebert- Truth dinlereyerek yürüyorum şuan bir ormanda.Kimseler yok kuşlar eşlik ediyor bana yolculuğumda.Diz çöktüm nasıl hüngür hüngür ağlıyorum.Hafif ıslak toprağı sıkıp avucuma alıyorum birazını yüzüme sürüyorum.Nasıl güzel kokuyor.Saf, temiz.Sonra kalkıyorum ıslığa eşlik ediyorum.Dudaklarım şişmiş biraz hissediyorum,biraz da ağlamaktan nefesim daralmış..Yoluma devam ediyorum..